dinsdag 1 maart 2016

Brevet 300km vanuit Boekelo



Mijn belevenissen van het 300km Brevet vanuit Boekelo op de regenachtige 27 februari.



Ik begon geweldig, lekke band in de regen na 25 km. Op zich is een lekke band niet zo erg, maar ik ben zo onhandig en langzaam. De waarheid is natuurlijk dat ik zo weinig lekke banden heb dat ik nooit de ervaring opdoe met snel banden wisselen (misschien tijd voor minder goede banden). Dus al stuntelend in de regen, niks kunnen zien door een beslagen bril, niks kunnen zien zonder bril. Na enige tijd had ik de hele achterhoede al langs zien rijden en kon ik weer verder. Misschien ga ik oefenen om met mijn ogen dicht banden te wisselen, dat helpt ook als ik ooit eens op een donkere plek beland met een lekke band.

Mijn plan om achter een fijn groepje aan de polder te bereiken was hiermee ook verkeken, want met deze wind ging het niet snel in mijn eentje. Maar het was inmiddels wel droog, dus dat was wel fijn. Heerlijk in mijn eentje de wind getrotseerd. Het ging niet snel, maar ik heb de hele weg ook niet het gevoel gehad echt af te moeten zien. Rustig doorrijden werkte prima. Kort stoppen. De Veluwe was mooi, gezien de restjes sneeuw was daar meer sneeuw gevallen vorige week dan bij ons. De polder was zwaar, vooral om ervoor te zorgen dat ik niet van de dijk af waaide. Op de niet te missen wildroostertjes kwam ik erachter dat of mijn band opnieuw lek was, of dat ik hem niet hard genoeg op gepomp had. Dus op een lekker stukje uit de wind ben ik wat lucht in mijn band gaan stoppen. Onhandig punt, want ik had geen snelheid meer om het dijkje op te komen. Gelukkig is mijn band verder hard gebleven.

Bij Haje kwam ik weer wat meer fietsgezelschap tegen. Snel wat eten en drinken, moed verzamelen om de westenwind op de dijk te trotseren en maar snel weer verder. Halverwege de dijk kwamen Ernst en Joost me achterop en mocht in even lekker uit de wind fietsen. Heerlijk! Ernst sloeg aan het einde van de dijk af naar Amsterdam. Het stuk door de Oostervaardersplassen was mooi en de wind kwam uit een iets gunstigere hoek. Hoewel, echt voordeel had ik er nog niet van. Maar het gevoel dat ik het ergste gedeelte achter de rug had, gaf moed. Af en toe kort stoppen om wat te eten en snel door naar Otterlo. In Otterlo was het nog druk. Iedereen leek daar wel uitgebreid te gaan eten. Volgens mij is Joost de grootste lekkerbek ;), die hoorde ik lekkere dingen bestellen…. Snel wat lekkere warme chocolademelk gedronken en op de fiets weer het donker in. Ik dacht wel achter 2 Duitsers aan te kunnen rijden, maar na wat problemen met de GPS was ik die ook weer kwijt. Dus zelf verder. Ik reedt bijna langs huis (Arnhem-Zevenaar is echt een stuk korter dan Arnhem-Boekelo), maar ging dapper verder. De Posbank was eng! Het is daar echt donker, ik was alleen, had wel verwacht al door wat mensen ingehaald te worden, maar zag niemand. Er vloog een vos voor mijn fiets langs. Ik hoorde zwijnen langs het pad. Takken op de weg door de harde wind en bomen die op sommige punten zo hard kraakten dat ik bang was dat ze om zouden vallen. Er was maar 1 oplossing: hard doorfietsen. Ik was blij met mijn dubbele verlichting! Ik reed ergens een klein stukje verkeerd en zat op een zandpad, even afgestapt en de weg gezocht en het donkere bos maakte dat ik mijn oriĆ«ntatie volledig kwijt was. Stomweg lijntje op de GPS volgen en hopen dat ik snel het bos door was. Ik dacht wel wegen te herkennen, want ik fiets er regelmatig, maar in het donker is het zo anders. Ik was blij weer straatverlichting te zien. Voor mij geen donker bos meer in de nacht. 

In Vorden het laatste stempeltje gehaald in een cafe. De kroegbezoekers vonden het maar vreemd waar ik mee bezig was. En na een korte stop weer door voor het laatste stukje. Ondertussen had Charles gebeld dat hij me met 1,5 tot 2 uur af kon halen bij de finish. De miezerregen ging het laatste stukje helaas nog over in een paar flinke stortbuien. Toch is de regen en vooral de koude me niet tegen gevallen.

Precies 17 uur na de start stond ik met een voldaan gevoel weer in Boekelo. Gert was net af aan het sluiten bij het cafe. Ondanks dat ik heerlijk gefietst heb, denk ik dat ik niet snel meer een 300km fiets in februari. Ik denk dat ik zeker de halve rit met verlichting heb gereden.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten